CZĘSTE ODDAWANIE MOCZU – LECZENIE

Gdy wyjście do teatru, kina, opery czy na zwyczajne zakupy do galerii staje się niemożliwe bez odczuwania dużej dawki dyskomfortu to oznaka, że potrzebujesz pomocy. W pierwszej kolejności potrzebne jest wykluczenie przyczyn bakteryjnych na wizycie u urologa. Jeśli wykonane posiewy i inne badania dodatkowe nie wskazują przyczyny to kolejnym krokiem powinno być wykonanie oceny napięcia układu mięśni dna miednicy czym zajmujemy się w Klinice HB na codzień.

Zajmując się na codzień leczeniem ciągłych parć na mocz wiemy, że  za częste oddawanie moczu są też odpowiedzialne mięśnie dna miednicy, które na skutek nadmiernego lub zbyt niskiego napięcia modyfikują częstość oddawania moczu.

Charakterystycznymi objawami mięśniowego częstomoczu są:

• parcie na mocz, które nie jest związane z rzeczywistym wypełnieniem pęcherza, tzw: „fałszywe parcie na mocz” – wygląda to najczęściej w taki sposób, że odczuwa się parcie, jednakże przy podejściu do WC oddaje się bardzo małą ilośc moczu, co powoduje chwilową ulgę w odczuwaniu parcia, ale po chwili paracie nawraca – to bardzo ważne aby wiedzieć, że próby oddawania moczu ” na siłę” – gdy w pęcherzu nie ma moczu powodują zwykle nasilenie się objawów parć na mocz, więc należy odczekać, aż pęcherz się rzeczywiście wypełni i dopiero na rozluźnieniu bez parcia brzuchem pozwolić, aby mocz opuścił pęcherz. Uczucie parcia na mocz spowodowanego wypełnionym pęcherzem odczuwa się zwykle wyżej w podbrzuszu, fałszywe parcia na mocz odczuwalne są niżej na końcówce cewki moczowej.
•  trudności z rozpoczęciem oddawania moczu i przerywany strumień – zwykle wygląda to w ten sposób, że należy chwilę odczekać, aż mocz zacznie lecieć pomimo odczuwania wyraźnego parcia na mocz. Następnie strumień moczu jest nieregularny i potrafi się przerywać.
• objawy cewkowe – szczypania, pieczenie, kłucia w cewce związane z oddawaniem moczu jak również nie związane z niczym
• parcie na mocz narasta w trakcie stosunku lub po stosunku
• czynnikiem nasilającym objawy jest: stres, alkohol (nasila objawy następnego dnia), siedzenie, zimno, potrawy/napoje moczopędne
• pokapywanie moczu w bieliznę w okresie do około 30 sek. po zakończeniu oddawania moczu – zwykle po wstaniu z toalety
• dodatkowo występujące objawy: bóle krocza, zaburzenia oddawania stolca, zaburzenia orgazmu, wytrysku, erekcji, sile bóle miesiączkowe, bóle pleców i kości ogonowej, bóle podbrzusza
• po dobrze przespanej nocy zwykle nie ma objawów, aż do pierwszego/drugiego oddawania moczu

Zalecamy konsultacje fizjoterapeutyczną nawet u osób, które są po wielu próbach nieskutecznego leczenia zakażania bakteryjnego, ponieważ obecne bakterie mogą nie mieć wpływu na częstotliwość oddawania moczu. Natomiast jeśli posiadasz już rozpoznanie w postaci:

• pęcherza nadreaktywnego (OAB)
• czynnościowej przeszkody podpęcherzowej
• urethrodynii (ból, szczypanie, pieczenie cewki moczowej, parcie na mocz odczuwane w cewce moczowej nie ustępujące po oddaniu moczu)
• zespołu napięciowego dna miednicy (CPP- chronic pelvic pain)
• obniżenia narządu rodnego
• wysiłkowego nietrzymania moczu
• zaleganie moczu

to jest bardziej niż prawdopodobne, że do Twojego leczenia powinny zostać dodane zabiegi fizjoterapeutyczne, które często stają się trzonem całej terapii ponieważ one jako jedyne dają odczuwalne efekty w postaci jasnych korelacji pomiędzy częstotliwością oddawania moczu i nasileniem parcia, a wykonanym w ostatniej dobie zabiegiem fizjoterapeutycznym.

Więcej na temat fizjoterapii w częstomoczu

W naszej codziennej praktyce istotnym elementem leczenia częstomoczu (częste oddawanie moczu) jest fizjoterapia, jeśli oczywiście wykluczono wady anatomiczne, nowotwory i zakażenia bakteryjne. Ważnym badaniem pomagającym ustalić przyczyny częstego oddawania moczu jest badanie urodynamiczne.

Od czego zaczynamy w Klinice HB?

Leczenie zaczynamy od zbadania Twoich mięśni dna miednicy od wewnątrz, aby ocenić ich sprawność, napięcie, tkliwość. Badanie wykonuje się przez odbyt lub pochwę. Jeśli w wynik badania jest nieprawidłowy to zalecamy zabiegi fizjoterapeutyczne w postaci terapii manualnej, biofeedbacku, elektrostymulacji oraz samodzielnej domowej pracy nad swoim ciałem. Jeśli napięcie mięśniowe jest zbyt wysokie to będziemy je normalizować, jeśli mięśnie są niewydolne to będziemy je poddawać treningowi wzmacniającemu.

Kiedy możemy mówić o częstomoczu?

Prawidłowa dobowa częstość oddawania moczu wynosi do 7 mikcji w dzień i do 1 mikcji w nocy, a objętość oddawanego moczu od ok. 2 l do ok. 2,8 l w ciągu 24 godzin. Jeśli ilość mikcji jest większa, możemy mówić o częstym oddawaniu moczu. Najczęstszymi tego przyczynami są infekcje bakteryjne i stany zapalne pęcherza moczowego oraz cewki moczowej. Istnieje jednak wiele innych czynników, które mogą powodować zbyt częste oddawanie moczu.

Inne czynniki powodujące częste oddawanie moczu:

• nadreaktywność pęcherza moczowego
• nieprawidłowa praca mięśni dna miednicy
• nawracające zakażenia układu moczowego
• zaburzenia neurologiczne, w tym również schorzenia kręgosłupa
• zmienione stosunki anatomiczne narządów miednicy małej
• obniżenie dna miednicy
• słaba podatność ścian pęcherza moczowego
• nieodpowiednia dieta

Dla uzyskania dobrych efektów leczenia istotne jest rozpoznanie przyczyny częstego oddawania moczu. Jeśli wykluczono zakażenia bakteryjne i stany zapalne układu moczowego, powodem może być jedna z niżej wymienionych jednostek chorobowych.

Niska pojemność pęcherza

Prawidłowa pojemność pęcherza moczowego wynosi ok. 500-700 ml. Aby określić indywidualną pojemność pęcherza, należy wykonać badanie urodynamiczne lub prowadzić dzienniczek mikcji. Zbyt mała pojemność pęcherza sprawia, że wypełnia się on szybciej, co z kolei skutkuje koniecznością częstszego oddawania zgromadzonego moczu.

W celu zwiększenia objętości pęcherza prowadzi się dzienniczek mikcji w połączeniu z treningiem i zmianą nawyków spożywania płynów. Dodatkowo można włączyć trening mięśni dna miednicy. Ustaleniem odpowiedniej terapii i kontrolą postępów pacjenta zajmuje się wykwalifikowany fizjoterapeuta.

Obniżenie dna miednicy

W sytuacji, gdy mięśnie krocza nie spełniają funkcji podpierania narządów znajdujących się w miednicy (np. są osłabione czy uszkodzone), dno miednicy obniża się, powodując zmiany ustawienia pęcherza i cewki moczowej. Może to skutkować wyciekaniem moczu do szyjki pęcherza i podrażnieniem znajdujących się tam receptorów. W konsekwencji powoduje to wysyłanie do mózgu informacji o przepełnieniu pęcherza i konieczności szybkiego jego opróżnienia – odczuwane jako gwałtowne parcie na mocz.

Aby poprawić napięcie mięśni dna miednicy i przywrócić ich prawidłowe funkcje, należy prowadzić regularne treningi wraz ze stymulacją unerwienia. W tym celu stosuje się zabiegi biofeedbacku i elektrostymulacji. Parametry zabiegowe i ogólny plan terapii ustala indywidualnie dla każdego pacjenta wykwalifikowany fizjoterapeuta.

Należy podkreślić, że skuteczność leczenia ww. schorzeń zależy w głównej mierze od determinacji pacjenta, jego zaangażowania w terapię i współpracy z fizjoterapeutą specjalizującym się w pracy z mięśniami dna miednicy.